... odsłon
Modlitwa w intencji ofiar

Modlitwa w intencji ofiar wojen

Głos sumienia i wołanie o pokój

Boże życia i pokoju,
przynosimy przed Ciebie krzyk dzieci – nie tylko ich płacz, ale głód, puste dłonie, które zamiast chleba chwytają powietrze pełne kurzu i dymu. Przynosimy twarze dzieci, które gasną szybciej niż zdążyły dorosnąć.

Przynosimy łzy matek, które rodziły, by karmić i tulić, a dziś muszą grzebać własne dzieci. Przynosimy ich bezsilność, gdy każda kołysanka ginie pod hukiem pocisków i krzykiem rozpaczy.

Przynosimy starców, którzy zamiast odpoczywać po trudach życia, błąkają się wśród ruin, szukając schronienia nie przed zimą, lecz przed ogniem i bombami. Starość miała być czasem pokoju, a stała się ucieczką przed śmiercią.

„Nie pozwól, Boże, byśmy uciszyli to wołanie. Nie pozwól, byśmy odwracali wzrok, gdy niewinny staje się celem wojny.”

Otwórz nasze serca na współczucie, a ręce na odwagę działania. Daj opamiętanie tym, którzy rozkazują zabijać. Daj skruchę tym, którzy nienawiścią karmią świat.

Przyjmij w swoje ramiona ofiary, których imiona znasz lepiej niż my. Niech ich cierpienie woła przed Twoim obliczem o sprawiedliwość, która nie mści się, ale rodzi nowy pokój.

Boże, spraw, abyśmy nie milczeli, gdy trzeba krzyczeć, że „dość”. Abyśmy nie chowali się w wygodnym spokoju, gdy świat płonie wokół nas.

Amen.

Wprowadzenie

W sercu człowieka jest pragnienie, którego nie da się zagłuszyć: pragnienie bycia wysłuchanym i zrozumianym w prawdzie. Nie przez tłum, który rozprasza się jak pył, lecz przez tego, kto potrafi zatrzymać się przy naszym słowie, wziąć je na serio i wejść w ciszę, gdzie objawia się sens. To właśnie w tej ciszy, na granicy pytania i odpowiedzi, rodzi się wiara – nie jako zbiór haseł, lecz jako spotkanie, które staje się źródłem życia.

Ten blog nie jest katalogiem gotowych tez ani zbiorem porad. Jest próbą zatrzymania się pośród zgiełku codzienności, aby odkryć, że także w niepewności i kruchości bije źródło nadziei. Tutaj słowo nie musi narzucać się krzykiem. Może być skromne, a jednak pełne – bo prawdziwe.

Piszę jako wierzący, ale zarazem jako szukający. Wiara nie usuwa pytań, lecz nadaje im nową głębię. Każdy, kto choć raz w nocy stawiał sobie pytanie o sens, wie, że nie chodzi tylko o odpowiedź, ale o drogę, którą te pytania otwierają. To droga ku Temu, który sam jest Słowem.

Może właśnie na tym polega nadzieja: że pośród zwykłych dni człowiek natrafia na jedno zdanie, które staje się dla niego światłem. Nie wielkim reflektorem, lecz płomieniem wystarczającym, by nie zagubić ścieżki. Jeśli to miejsce ma czemuś służyć, to tylko temu – aby w prostocie słów rozbłysło światło, które wskazuje na większą Prawdę.

bp Robert NCC

Nie bójcie się prawdy

Kościół, który nie udaje Wchodzę rano do chłodnej nawy. Kamień pachnie wilgocią, w powietrzu zostaje ślad kadzidła. Na ławce ktoś zostawił kartkę z prośbą o

Czytaj więcej »

Klucze

Bracie, Siostro, Każdy z nas nosi przy sobie jakieś klucze. Czasem jest ich cała garść – do domu, do samochodu, do pracy, do piwnicy czy

Czytaj więcej »

Minąłeś Mnie

Gdzie możemy spotkać Jezusa? Bracia i Siostry, wychodzimy z kościoła. Jeszcze w sercach brzmi śpiew, jeszcze w nozdrzach unosi się woń kadzidła, jeszcze czujemy smak

Czytaj więcej »

Szczęście

Czym jest szczęście? Od wieków ludzie zadają sobie to samo pytanie. Jedni mówią, że szczęście to brak nieszczęścia. Inni, że jest jak promień słońca, który

Czytaj więcej »

Antykoncepcja

Miłość, płodność i antykoncepcja w ujęciu teologii Kościoła Refleksja w świetle duchowości starokatolickiej i nauczania Narodowego Kościoła Katolickiego 1. Wprowadzenie Problem antykoncepcji stanowi jedno z

Czytaj więcej »

Polityka

Bez pamięci Żyjemy w czasach, w których polityka staje się przestrzenią coraz większej niepewności. Słowo wypowiadane w kampanii wyborczej brzmi donośnie, pełne obietnic i deklaracji,

Czytaj więcej »

Krzyk w obronie niewinnych

Nie wolno milczeć Polski English Deutsch Українська العربية Jako ojciec, jako duchowny, jako praktykujący chrześcijanin i jako zwykły człowiek – wołam z głębi serca: nie

Czytaj więcej »

Droga bez powrotu

Początek historii Lubimy powtarzać, że „u nas to inaczej”. Że nie jesteśmy jak ci, którzy uciekają przed wojną czy biedą. Ale przecież jeszcze wczoraj sami

Czytaj więcej »

Nie tylko własne słowa

Jak modlić się własnymi słowami? Są chwile, kiedy człowiek staje przed Bogiem tak, jak stoi się przed kimś najbliższym – bez scenariusza, bez przygotowania, tylko

Czytaj więcej »

G20

G20 i wstydliwa cisza Chcemy być wielcy. Mówimy o tym głośno, pokazujemy liczby, przywołujemy rankingi. Mamy gospodarkę, która rośnie, autostrady, które biegną w dal, miasta,

Czytaj więcej »

Milczenie

Milczenie, które mówi więcej niż słowa Cisza bywa trudna. Czasem boli bardziej niż ostre słowo, bo zostawia człowieka samego z pytaniami, na które nikt nie

Czytaj więcej »

Nie bądź obojętny

Wiara, która żyje, zawsze staje po stronie dobra Marian Turski, ocalały z Auschwitz, powiedział kiedyś, że do Dziesięciu Przykazań trzeba dopisać jedenaste: „Nie bądź obojętny”.

Czytaj więcej »

Ekumenizm poza fasadą

 MIĘDZY RANĄ A JEDNOŚCIĄ CIAŁA CHRYSTUSA WPROWADZENIE Między widzialnym a niewidzialnym. O istocie i zafałszowaniach dialogu ekumenicznego Od momentu, gdy w 1964 roku Sobór Watykański

Czytaj więcej »

Tu był Bóg

Kościół nie umiera nagle. Nie wali się z hukiem. Nie krzyczy. Umiera cicho. Najpierw przestaje się w nim modlić. Potem zapada długa, zimna cisza. Potem

Czytaj więcej »

Nie jesteś sam

Czasem człowiekowi trudno wstać z łóżka. Nie dlatego, że się nie wyspał, ale dlatego, że każdy ruch wydaje się wysiłkiem ponad siły. Bywa, że siadasz

Czytaj więcej »

Uraza

Uraza – podwójny ciężar człowieka  Nie ma nic trudniejszego niż wybaczyć. Zwłaszcza wtedy, gdy ktoś naprawdę dotknął nas do żywego – zranił słowem, zdradził zaufanie,

Czytaj więcej »

Nie bądź obojętny

Wiara, która żyje, zawsze staje po stronie dobra. Marian Turski, ocalały z Auschwitz, powiedział kiedyś, że do Dziesięciu Przykazań trzeba dopisać jedenaste: „Nie bądź obojętny”.

Czytaj więcej »

Jerozolima

MIASTO, KTÓREGO NIE WIDZIAŁEM „Uradowałem się, gdy mi powiedziano: «Pójdziemy do domu Pana»” (Ps 122,1 – BBT) Bracia i Siostry w Chrystusie, nie byłem nigdy

Czytaj więcej »

Głos sumienia

Głos sumienia, głos obywatela O trudnej sztuce oddzielania tego, co Boże, od tego, co cesarskie Przypis autorski Poniższy tekst powstał jako osobista refleksja nad miejscem

Czytaj więcej »

Grzech empatii

O współodczuwaniu, które jest krzyżem, i milczeniu, które jest zdradą W naszych czasach pojawił się termin niepokojący, bluźnierczy wręcz: „grzech empatii”. Niektórzy kaznodzieje, pisarze i

Czytaj więcej »

Dychotomia życia

MIĘDZY OBOWIĄZKAMI RODZINNYMI A POSŁUGĄ KAPŁAŃSKĄ Wprowadzenie W nowoczesnym świecie, w którym granica między życiem prywatnym a zawodowym staje się coraz bardziej płynna, żonaci duchowni

Czytaj więcej »

Lepsi chrześcijanie?

Chrześcijaństwo od wieków było przestrzenią, w której człowiek mógł odnaleźć Boga, siebie i drugiego człowieka. Nie jest ono jedynie systemem wierzeń ani zbiorem moralnych nakazów,

Czytaj więcej »

Wiara w służbie polityki?

Wiara w służbie polityki? – Misja Kościoła zagrożona instrumentalizacją W dzisiejszym świecie, w którym polityka przenika niemal każdą sferę życia, wierzący stają przed trudnym zadaniem

Czytaj więcej »

E-szkoła

E-szkoła: szansa czy zagrożenie w erze nowoczesnych technologii? Rozwój technologii cyfrowej znacząco wpłynął na każdą sferę życia, a edukacja nie jest tu wyjątkiem. W dobie

Czytaj więcej »

Problem głodu i marnowania żywności

Chrześcijańska odpowiedzialność wobec problemu głodu i marnowania żywności Współczesna rzeczywistość stawia nas wobec szokującego paradoksu. Z jednej strony, nasze sklepy są przepełnione nadmiarem żywności –

Czytaj więcej »

mój Bóg prywatny

mój Bóg prywatny Współczesny świat coraz bardziej skłania się ku indywidualizmowi, który choćby pozornie wydaje się być wyrazem wolności człowieka, w rzeczywistości prowadzi do głębokiej

Czytaj więcej »

Refleksje o kapłaństwie

Refleksje o kapłaństwie Bycie kapłanem nie jest jedynie zaszczytem, lecz przede wszystkim wezwaniem do wejścia w głębię tajemnicy Krzyża. To odpowiedź na wołanie Chrystusa, który

Czytaj więcej »

W codziennym pośpiechu

W codziennym pośpiechu łatwo przeoczyć życie, które możemy ocalić W styczniowy poranek 2007 roku tysiące ludzi przemieszczało się przez stację metra L’Enfant Plaza w Waszyngtonie.

Czytaj więcej »

Nie musisz być doskonały

Nie musisz być doskonały Kapłaństwo jest powołaniem pełnym głębokiej duchowości, odpowiedzialności i oddania. Jest to droga ku świętości, pełna bogactwa duchowego oraz możliwości służby Bogu

Czytaj więcej »

Kilka słów o Kościele

Termin „Kościół” często błędnie interpretowany jako odnoszący się wyłącznie do jednej denominacji chrześcijańskiej, jest źródłem wielu nieporozumień. Taka zawężona perspektywa nie tylko zaciemnia prawdziwe znaczenie

Czytaj więcej »

Wprowadzenie do ekumenizmu

W rozważaniach na temat istoty Kościoła często spotykamy się z zagadnieniem, które, mimo swej palącej aktualności, zdaje się być nieobecne w przestrzeni naszych dyskusji, a

Czytaj więcej »

Zaproszenie

Tam gdzie wiara mówi cicho W codziennym zgiełku życia, wśród natłoku informacji, często trudno jest usłyszeć ten delikatny, cichy głos naszej wiary. Jest on jednak

Czytaj więcej »

O małżeństwie

Drodzy w Chrystusie Panu! Zapraszam dzisiaj do zastanowienia się nad tym, czym jest sakrament małżeństwa w świetle nauki Kościoła. Zgłębienie tajemnicy małżeństwa oraz relacji rodzinnych

Czytaj więcej »

Turystyka eklezjalna

W niezmierzonych głębinach ludzkiej duchowości, tam gdzie słowo i rozumienie dążą do objęcia nieskończonej tajemnicy Bożej obecności, zauważamy zjawisko nieco niepokojące. Możemy je określić mianem

Czytaj więcej »

Powitanie

Drodzy Czytelnicy, „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.” (J 1,1). W tych początkowych słowach Ewangelii według św. Jana

Czytaj więcej »
miejsce ciszy

Modlitwa

Modlitwa